Ne mendebur bir hastalık şu kalp krizi.
Haince pusu kurup, tek tek ayırdı bizi sevdiklerimizden. Yalçın ARSLAN, Mega Star, Burhan Hoca. Kalpten gittiler ama kalbimizde yaşıyorlar artık.
Sevginin, aşkın, mutluluğun ifadesi olması gereken kalp, bir anda acının kederin ve gözyaşının nedeni oluyor.
Şükürler olsun, sinsice gelen alçak kriz iyi gününe gelmiş olacak ki, Çiko Hasan’ı sevdiklerine bağışladı.
Ağabeyi Nevzat benim Çelikel Lisesi’nden en samimi sınıf arkadaşım olmasına rağmen, yakın zamana kadar Hasan’la çok samimi olduğumu söyleyemem doğru olmaz.
Hasan’ı CUMHURİYETÇİ GELECEK HAREKETİ’ i oluşumunda ortak akılla kaleme aldığımız duyuru metinlerini yazarken yakından tanıma fırsatı buldum. Tanıdıkça hiç ummadığım entelektüel birikimini fark edince şaşkınlık ve hayranlık duygularım birbirine karışmıştı.
Neden Hasan yazımızın konusu oldu?
BEÜ hastanesinde yatarken ziyaret ettiğimde Allah korusun, şaka ile karışık bana bir şey olursa Mustafa Özdemir benim yazımı yazsın demişti. İşte her şey bir anda gelişti. Arkadaşların, dostların kıymeti kaybettiğimizde mi? anlaşılacaktı.
Neden sevgi ve muhabbetimizi yaşarken söyleyemeyiz ki?
Öyleyse, bu vasiyeti 50 sene sonra gerçekleşir inşallah.
Bu yazı baskıya hazırlanırken bir damarı tamamen diğer iki damarı da yüzde elli- altmış oranında kapalı olan Hasan ANKARA’ ya Liv Hospital Hastanesinde Baypas operasyonu olmak üzere bıçak altına yatmak üzereydi.
Sevgili Hasan kardeş;
Argo deyimi ile yağ lambası yandı sinyal verdi. Eksilen yağ tamamlanacak. Korkacak bir durum yok. Zaten sende de korku yok. TIP gelişti, en yeni teknoloji ve başarılı hocaların elinde sağlığına kavuşacaksın.
Ancak benim bir korkum var. Söylemeden geçemem. Hani derler ya, şehir efsanesidir. Bay pas olanların huyu suyu değişir farklı biri olurmuş.
Entelektüel Atatürk sevdalısı Hasan, gidip de yerine Uzun adam hayranı zır cahil gelirse vay halimize…
Ne demişti ünlü kalp cerrahı Christian Barnard
Kalbin en büyük düşmanı insanın yine kendisidir.
