Bir belediye başkanı düşünün ki…
Şehrin kabadayılarına…
Külhanbeylerine…
Eşkıyasına…
Yanında çalışan işçisine…
Sermayedarına…
Müteahhidine…
Siyaset bezirganına teslim olmuş…
O belediye başkanı, Muharrem Akdemir…
Sade vatandaş kimliğimle söylüyorum…
Akdemir’in Belediye Başkanı olduğu bir kentte yaşamaktan utanıyorum…
En son açıklaması Muharrem Akdemir’in ne kadar “aciz” bir belediye başkanı olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi…
Belediye Sineması’nda dönen dolaplar ayyuka çıkmış…
Adam çıkıp şu lafı diyecek cüreti kendisinde görebiliyor…
“Belediye Sineması’nın kirası düzenli ödeniyor… Kira ödendiği sürece sorun yok. Sözleşmede açık ya da kapalı kalmasını gerektiren bir madde yok”
Döktür Muharrem döktür!
Bir belediye başkanı, koca memleketi aptal yerine koyar da, gözünün içine baka baka böyle bir şey zırvalar mı?
Efendiye bak sen…
Ne güzel iş o…
O zaman halk otobüsleri işletmecisi de kirayı ödüyor diye toplu taşımacılık yapmasın... Halk otobüsü seferleri yapılmasın…
Tarihi Belediye Sineması şehrin ortasında örümcek bağlamış bir utanç abidesi olarak duruyor… Akdemir, sinemanın kapalı oluşunu savunabiliyor…
Vallahi pes!
Bu açıklama Zonguldak için bir milattır…
Bu teslimiyetin ilanıdır…
“Mavi Dosya” da neler var bilmiyorum ama Akdemir’in uykusunu kaçıracak bilgi ve belgeler olduğu kesin!
Nasıl bir korku salmışlarsa Muharrem Akdemir’e adamlar istedikleri gibi at koşturabiliyor memlekette…
Bu kentin gerçek sahipleri de, “Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” diyince ortalık kendisini keçi zanneden Abdurahmançelebilere kalıyor…
Muharrem Akdemir’e acıyor ve üzülüyorum…
O koltuktan indiği gün bu sokaklarda nasıl yürüyecek, insanların yüzüne nasıl bakacak anlamıyorum…
Bu kente bu kadar ihanet etmeye kimsenin hakkı yok…
Haaa, eğer utanılacak bir kabahati yok da, tehditlere boyun eğiyorsa, sonuna kadar arkasında olduğumuzu bilmeli…
Ama bir yaramazlık yaptığı içinse bu ucuz açıklamalar, er ya da geç bu şehre hesabını vereceğini de bilecek!
Şu belediye meclisinde aklı başında olduğuna inandığım birkaç kişi var…
Allah aşkına biri bu adama bir “dur” desin…
Yazık oluyor Zonguldak’a…
Hem de çok yazık!
