7 ay önce sol ayağıma sol koluma fizyoterapi yaptırmak için geldiğim Bursa'nın Kestel ilçesinde bulunan Mimar Sinan

Reabilitasyon ve Fizyoterapi bakımevinde tanıdım Harmancıklı İlyas Dedeyi.

İlyas Uyar oda arkadaşımdı. Namazında abdestindeydi benim gibi.

8 Ekim ikindi vaktinde abdest alırken düştü kalçasını kırdı.

Odada yatağına yatırıldı, ‘annem annem, of annem’ derken son defa gördüm. 112 ambulans geldi aldı.

Bursa Şevket Yılmaz Hastanesi’ne getirdiler.

Ameliyat sonrası üç gün yoğun bakımda kaldı, değerleri düzeldi.

İyi haberini alınca çok mutlu olmuştum. 12 Ekim gecesi değerler tekrar bozulmuş.

Torunu Melek Medikal Park Hastanesi’nde hemşire olduğu için oraya nakletmiş.

İlyas dede torunundan üzüm ile mandalina istemiş.

Melek almış; ancak kendisi yedirememiş, arkadaşına yedirmesini söylemiş. 

15 Ekim gece 02.15’te üzüm yemeden rahmetli olmuş.

İlyas Dede meyveyi çok severdi. Düştüğü gün öğlen benden mandalina istedi, yedi.

Çakı gibi adamdı, dimdik.

Askeri, Kaymakamı çok severdi.

Koridorda asker edasıyla gezerdi.

Seni çok özleyeceğim Harmancıklı İlyas Dedem.

Mekanın cennet olsun imanlı sofra arkadaşım.

Peygamberimize komşu olasın.

Asker Dede torunun Melek, vasiyetini tuttu seni çok sevdiğin Harmancık'ta defnetti.

Ben seni unutmayacağım hakkını helal eyle.

İki gün yatak üçüncü gün toprak derdin.

Kimseyi yormadan veda ettin, dediğin oldu.

Nur içinde yat Harmancıklı İlyas Dedem...