“Bir şey yap, güzel olsun. Çok mu zor? O vakit güzel bir şey söyle.

Dilin mi dönmüyor? Güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz. Beceremez misin?

Öyleyse güzel bir şeye başla. Ama hep güzel şeyler olsun. Çünkü her insan ölecek yaşta…”                                                                                                                             
                                                                                                                   Şems-i Tebrizi

     Bir yıl daha biterken, insan dönüp bir bakacak oluyor geçirdiği koca bir seneye… ister istemez durup bir düşünüyor, ‘’çok çabuk geçmedi mi bu yıl? Ya da ne yıldı ama’’ diye… Biten bir yıl, bir silkeliyor insanı… gücü yetiyorsa, yüzleşebiliyorsa, hesaplaşıyor insan kendisiyle… o gücü kendisinde bulamıyorsa, sünger çekip devam ediyor yoluna, yorgunluklarına…

      Ama sende bir ‘’vay be’’ diyorsun değil mi ardında bıraktığın yıllarına, yollarına?

  Ama bence artık yüzleş, hesaplaş kendinle, ders çıkar hatalarından, eksiklerini tamamla, yanlışları düzelt, af dile, affet… ne varsa yük olan adım atmana engel olan, kurtul… başını yastığa koyduğunda seni huzursuz eden ne varsa, kurtul hepsinden… yeniden başla… ve yeniden başlamana engel olan ne varsa… ne varsa…kurtul… sadeleş, hafifle… ve güzel başla.

  Mesela kendine  de ki; an da kalacağım artık, anı yaşayacağım… anı hissedeceğim, hissettiklerimle yüzleşeceğim… -belki ‘’anı yaşamak, anda kalmak’’ popüler kültürün de dayatması olarak biraz  amacından sapıyor, sanki gününü gün etmek her anı sadece gülüp eğlenerek geçirmek gibi düşünülüyor; fakat- an da kalmak… yaşadığın anın duygusunu yaşamak hissetmek… tam aksine anın kıymetini bilmek… asıl, kırgınlığını, kızgınlığını, göz yaşını, öfkeni, neşeni hissedebilmek… o anı tüm duygularıyla yaşamak… anda kalmak… dene bunu, hayatına geçir… farketmeye çalış kaçtıklarını, korktuklarını…bence biraz yüzleş biraz da dinginleş… ama güzel başla…

     De ki; herkesten çok ben inanayım kendime, beni aşağı çekecek her sese her söze kulaklarımı kapatayım… ne olursa olsun inandığım yoldan dönmeyeyim…

  De ki; kimseyi kırmadan, yormadan yolumda yürüyeyim… kimseyi yaralamadan, vicdanımda yaralar açmadan, yürüyeyim…

    Mesela de ki kendine; biraz yüzleşeyim kendimle, hafifleyeyim, an’da kalayım ve tabii ki yeni hayaller kurayım, hedeflerim olsun, hiçbir işimi ertelemeyeyim ve bir yolum güzel bir yolculuğum olsun…en çok kendime inanayım, kimseyi yaralamayayım, kimsenin de beni yaralamasına izin vermeyeyim, sadeleşeyim, dinginleşeyim, inandığım yolda dimdik yürüyeyim … var gücümle…

      Dedim ki; güzel bişeylere başlayayım ama hep güzel şeyler olsun…

     İyilikle, güzellikle, samimiyetle, saygıyla, sevgiyle…

 

  [email protected]