İlk konserlerini, 4 Aralık 2018 Madenciler Gününde izlemiştik. Zonguldak Belediyesi Kent Konseyi tarafından organize edilen bu oluşum, Zonguldak'ta değil Türkiye'de bir ilkti. Onları sahnede izlerken aklıma hep, Rusya ordusunun o muhteşem orkestra ve korosu gelmişti, yine geldi; dünya ülkelerini gezip verdikleri konserler büyük ses getiriyor çünkü. Bizim madenci koromuzun da böyle büyüyüp ülkemizde, yurt dışında konser vermeleri neden gerçekleşmesin ki.
İkinci konserlerini dün akşam, Zonguldak BEÜ Sezai Karakoç sahnesinde gerçekleştirdiler. Yine muhteşem bir ilgi ve performans vardı; seyircilerde de, koroda da. Kah bir şarkıyla, şiirle ağlandı, kah alkışlar arasında madencilerle gönül birliği içinde gülündü, oynandı; bu atmosferi bizlere yaşatan tüm emekçilerine yürekten teşekkürler.
Bu kez bu oluşumun organizasyonunu, Fatih Halk Eğitim Merkezi ve Valilik üstlenmiş. İzlediğimizde gördük ki, bir önceki konsepti aşarak daha bir detaylı ve daha bir madenci ruhuna uygundu konser. Koro şefi, Mustafa Kömürcü'nün emeği kadar madencilerimizin yorumları da çok güzeldi. Zonguldak'ın kömür hikayesinden sunumlar yapan maden mühendisi Ekrem Murat Zaman ve madende şehit düşmüş oğlu için şiir yazan, Meryem anamızın şiir okuması da hayli etkiledi bizleri. Bir dahaki konserde söylenecek türkülerin Zonguldak ve yöresine ait türkülerin, oyun havalarının ağırlıkta olması da benim naçizane beklentim oldu.(fazla bilinmeyen, yöre sanatçılarının yarattığı bir çok türkü var.)
Eminim, bir dahaki konserlerini bir başka şehrimizin valisi,belediye başkanı veya kent konseyi desteğiyle bir çok ilde vereceklerdir;yeter ki istensin,kısır çekişmelerle önü kapanmasın, bir marka olma yolunda hep ilerlesin.Bir Zonguldaklı olarak hissettiğim duyguların tarifi yok; gurur, sevgi, acı, sahiplenme ve değer bulma isteği iç içeydi.
''İŞTE ZONGULDAK İŞTE MADENCİ'' sloganları çınlatsın yeri göğü.
Kısa bir not: Işıklandırma ve ses düzeni daha da güzel olmalı.
