31 yıldır öğretmenlik yapıyorum. Edirne, Manisa, Bolu, Artvin, Lefkoşa, Zonguldak gibi şehirlerde çalıştım. Bu kadar uzun süreçte binlerce öğrenciyle, veliyle ve yüzlerce hayırsever insanla tanıştım... 
 
6 yıl kadar önce idareci olarak görev yaptığım okulun bazı eksikleri vardı. Bunları liste yapıp yardımsever kurumlara ve kimi medya organlarına iletmiştim... 
 
Bir süre sonra, İstanbul'dan çok saygılı bir ses tonuyla B. TAŞDEMİR isimli bir insanımız beni aradı. "Gazetede bir yazınızı okudum. Okulunuzun eksiklerini tamamlamak için destek olmak istiyorum" dedi. Ben de "Çok memnun oluruz" dedim. 
 
Kısa süre sonra 10 koli giysi, kitap, defter, kalem, ayakkabı geldi... Bu yardımlar hiç aksamadan, yılda 5-6 sefer olmak üzere devam etti, ediyor... 
 
1 yıl kadar önce başka bir meslek lisesinde idareci olarak çalışmaya başladım. Bu okulun da bazı eksikleri vardı. Yine liste hazırladım. 
 
Aradan geçen 15 aylık süreçte Sayın B. TAŞDEMİR 12 kez okulumuza araç-gereç bağışı yaptı. 
 
Ultra yüksek varlıklı, çok mülk sahibi bir insan olmamasına rağmen okulumuzun dar gelirli öğrencilerine sürekli olarak kitap, defter, kalem, ayakkabı, çanta, elbise ve elektronik gereçler gönderen değerli insan bugün de okulumuza, arkadaşına yaptırdığı büyükçe bir yağlıboya tabloyu gönderdi. 

Kendisini aradım. “Bizi ağlattınız” dedim. Başka da diyecek söz bulamadım. "Sadece okulunuz daha nitelikli olsun, daha güzel olsun" dedi...  
 
Bu dünyada iyi insanlar hala var...