Eğitimde en sıkıntılı durumlardan biri de öğrencilere şiddetin uygulanmasıdır. Bu hiç istenmeyen bir durumdur. Bu şiddet bazen evde çocuklarımıza bazen de okulda öğrencilerimize uygulanıyordur.  Hepimiz bunun  farkındayız.

    Haberlerden ve çevrede olan olaylardan duyduğumuz kadarıyla günümüzde epey sorunlar yaşıyoruz.

Şiddet çeşit çeşit yapılır: Dayak atmak,sözle şiddet ve bağırıp çağırmak gibi.

      Eğitimde şiddet aslında bir yetersizliğin ifadesidir. Öğretmenin yetersizliği, anne ve babanın yetersizliği...

Öğretmen neden yetersiz olur? Her ne kadar üniversitede eğitim formasyonu alınmış olsa da teori ile uygulama hiçbir zaman birbirine uymaz. Kendi çocuğumuza yapılmamasını istediğimiz şiddeti öğrencilerimize de yapmamalıyız. Empatiyi burada da yapmalıyız.    

      Bırakınız çocuklarınız, öğrencileriniz yapabildiklerini, becerebildiklerini yapsınlar. Öğrenemiyorlar diye şiddete başvurmayalım. İyi davranışlar kazansın yeterlidir. Bilgiyi sonradan da verebiliriz,kazandırabiliriz. Ancak şiddetle yetiştirdiğimiz öğrencilerimiz,çocuklarımız daha sonraki zamanlarda onlarda kendi çocuklarına öğrencilerine,çevresindekilere şiddet uygulayacaklardır. Çünkü yaşadıklarını yaşatmaya çalışacaklardır. Bilinçaltlarında şiddet yer edinmiştir. Böylece bir kısır döngü oluşacaktır.

    Şiddeti uygulamayalım, körüklemeyelim. Emin olun şimdiki yaşadığımız cinayet,kavga vb. sorunların temelinde de şiddet vardır. Toplumda, okulda ve evde dışlanan, şiddet uygulanan insanlar psikolojik olarak sorunlu yetişeceklerdir. Onlar da bu şiddeti başka türlü dışarıya yansıtacaklardır.

      Çocuklarımızı dışlamayalım. Onların sokağa itmeyelim, eve doğru çekelim. Her şeyi başarıya endekslemeyelim. Başarıyı hepimiz isteriz ancak insanlardaki bireysel farklılıklar, davranışlar ve yetenekler başarıyı etkiler. Çevre ve aile bile etkiliyor   zaten... Kargaşa,şiddet ve eziyetin yoğun olduğu ailede veya evde kim başarılı olabilir ki? Okul ve sınıftaki şiddetle başarıyı nasıl getireceğiz, sağlayacağız?  Bu söylediklerim her okulda ve evde oluyor anlamına gelmesin. Şiddet yoksa  üretmeyelim varsa da bitirelim diye anlatıyoruz.

     Gelin sevgi ve şefkatle çocuklarımızı ve öğrencilerimizi yetiştirelim ki gelecek kuşallarımızıda,kendimizi de şiddetten koruyalım. Yoksa yaşanamayacak bir toplum oluşturmuş olacağız. Başkasında kusur aramayalim, biraz da kendimize bakalım. Unutmayalım ki toplumumuzu düzeltecek güç bizim elimizdedir.

  Mehmet Hatip Denek