Çocuklarımıza ders çalışma sistemlerinde kendilerine uygun bir yöntem geliştirmeleri imkanını sağlamak gerekiyor. Her öğrencinin kendisine göre bir metodu vardır. Onun için onu arkadaşlarıyla kıyaslamamak ya da akrabalarımızla da kıyaslamamak gerekiyor. Yıllar önce üniversiteyi o günün şartlarına kazanmış bir insanla şimdiki zamanı kıyaslamamalıdır.
Her zamanın kendine göre bir farkı vardır aralarında 1- 2 yaş olan çocukları bile karşılaştırmamalıyız . Eğitimde her 4 yılda bir yeni bir jenerasyon okula başlıyor. Bir yaş bile çok büyük fark oluşturur. Her çocuğun yeteneği, zekası,duyguları kendine özgüdür. Ona, buna göre yöntem geliştirmesine olanak tanımalıyız. Anne ve babaların görevi çocuklarını başkaları ile karşılaştırma değil onları ne kadar kazanacağımız konusunda kafa yormalarıdır. Bu öğretmenler için de geçerlidir.
Çocukları,robot gibi hepsinden aynı duygu, düşünce,yetenek ve zekayı bekleyemeyiz. Beklersek yanlış bir davranış yapmış oluruz. Öğrenciler bizim şartlarımıza göre değil kendilerinin oluşturduğu şartlarda ders çalışmalıdırlar. Yöntemi kendilerine özgü olsun. Onun için rehber öğretmenlerimizin her çocuk için aynı ders çalışma şablonu çıkarmalarına hep mesafeli olmuşumdur. Herkese aynı şablon verimli olmaz çocuklarımızı yöntem belirlemede bilinçlendirilmeliyiz.
Yaptığımız yanlışlardan biri de çocuklarımıza sürekli olarak sorumluluklarını hatırlatmaktır. Bu bizi ve sorumlulukları itici kılınacaktır. Onun için onlara sorumluluklarını hatırlatıcı çareler bulmamız gerekmektedir. Örneğin saat ayarlama cep telefonlarında öğretmeninin attığı ödevleri görmelerini sağlamak gibi.
Unutmayalım ki en kötü ders çalışma yöntemi yöntemsizlikten iyidir.
Mehmet Hatip Denek
