Yaşam bir hikayedir sonunu bilemediğimiz. Bilsek de göremediğimiz bu sonu ne erteleyebilir, ne de değiştirebiliriz.Öyleyse iyi okuyalım onu;umutla,sabırla,akıl ve vicdanla;sevenler,inananlar bizden yana yanılmasınlar.
“Göründüğü gibi değilmiş meğer” dediğiniz çok olmuştur elbet. Olayın içine girdikçe görürsünüz; üzülür, hayal kırıklığı yaşarsınız. Dersiniz ki, bu kadar sevme, inanma, güvenme… Ben de diyorum ki, kim ne yaparsa kendine yapar; iyiliği de, kötülüğü de, hesap kitabı da kendine döner kalbindekini ektiğince.Olan sizin umutlarınıza olur,beslediğiniz sevginize olur o başka…Ağzıyla kuş tutsa da gözünüzde yoktur artık.O kazanırken siz,onun kaybettiklerine eklenseniz de önemli değildir.Hatta farkına bile varmaz bunun.Kazanmak yeter ona.Ta ki bir şans daha istediğinde kaybedeceğini anlayana kadar.O gün, su gibi akar gelir.
Göründüğü gibi olmamak, kazanmanın yolunda her şey mubah sayıldığından mı ki. Oysa mızrak çuvala sığmaz; bir gün mutlaka delinir.Görünür doğru sandığın yanlışlar ve eninde sonunda ortaya döker açığını gözleyenler ya da işine öyle gelenler tarafından.Cevap veremezsin.Versen, daha da delinir çuval. Bilirsin.
Ne ah almalı ne de yalan söylemeli yaşamın hikayesini okurken; sonu ancak o zaman güzel biter belki.
10.06.2018-Gülden Işık-Zonguldak.