Zonguldak'tan ASKEF Üyeleri Geçti
Liman Arkası iki Eylül akşamında, on yedi kişilik sanatçı ve akademisyen grubuyla şenlendi,dersem yerinde olur.Uzunkum sahilinde güneşlenirken gelen bir mesaj üzerine alelacele toparlanıp, gelecek olan misafirlerimizi beyaz saray önünde karşılamaya eşimle beraber koşarak gittim.Arayan,ASKEF Yönetim Kurulu Başkanı Savaş Ünal beydi.
ASKEF in(Avrasya Sanat Kültür Edebiyat ve Bilim Dernekleri Federasyonu) düzenlediği,Türkiye Gezileri başlığı altında çıktıkları Karadeniz turunda,yolları Zonguldak'tan geçecekti.Önceden bunu bildiğimden Zonguldak'a uğramalarını rica etmiştim.Ereğli'ye geçmeden uğrama kararı vermelerine sevinerek karşılık verdim tabii. ASKEF Yönetim kurulu üyelerinden oluşan grup, sanatın bir çok kolunda çaba harcayan kişilerden olması ayrı bir güzellik;ortama bilgi,kültür anlamında başka bir renk katıyorlar.
Nerde buluşalım,sorusuna hiç düşünmeden,Liman Arkası demiştim.Vakit darlığı içinde Zonguldak'ı ancak oradan tanıtabilirdim,ortamı elverişli olduğu için orada daha rahat ağırlayabilirdim.Düşündüğüm gibi de oldu.Habersizce gittiğim halde,Mekanı işleten karadenizli bacım beni mahçup etmedi;güler yüzü,mis kokulu çayıyla misafirlerimi hoş tuttu.Buradan bir kez daha teşekkürler emekçi bacıma.
Askef grubuyla daha önceden Azerbaycan yolculuğu yaptığımdan, bir çoğunu yeniden görmüş oldum böylece.Irak'ın Kerkük ilinden,Azebaycan'dan,Aydın Kuşadası'dan,Adana'dan,Almanya'dan,Antalya'dan katılarak çıktıkları bu yolculuk,Ereğli,Bursa,Çanakkale,Dumlupınar üzerinden devam edecek.Gelirken Ankara,Kastamonu,Safranbolu,Bartın üzerinden gelmişlerdi.Şiirlerini,Zong. Halkın Sesi Gazt.Şiir Grubu da paylaşarak gazetenin şiir köşesine katkıda bulunan iki kadın arkadaşım da aralarındaydı.Şiirleri olan sayfayı iyiki de saklamışım;Onlara elimle vermek kısmet oldu.Dağ dağa değil ama insan insana kavuşuyormuş gerçekten.
ASKEF üyelerinin uğradıkları yerlerde mutlaka bir eylem ve söylemleri oluyor.Özlemlerini şiirle,resimle,müzikle anlatmaya çalışmaları güzelliğin bir parçası sadece.Türk kardeşliğinin güçlenmesini istemek de en baştaki istekleri.
Liman yolu kapandığından, grup üyelerini liman arkasından dolaştırmak zorunda kalmam beni biraz üzdüyse de,geçirdiğimiz güzel anlar bu sıkıntıyı onlara da,bana da unutturdu.Buradan mutlu ayrıldılar.(Ne olurdu sanki otolarından inip,yol yorgunluğu ile epey yürümek zorunda kalmasalardı.)
Dostluk,kardeşlik duygularıyla dolu geçen kısa zamanın,şarkı,türkü,şiir,sohbet,çay keyfiyle hiç bitmesini istemesekte,geçti gitti.
Giderken Azerbaycan marşını,Kerkük türküsünü,birlik ülküsünü,özgürlük özlemlerini bıraktılar Karadenize;yaşanan Liman Arkası neşesi ve hüznünden…
Gülden Işık-3 Eylül 2018
