Zonguldak bugün öyle bir güne uyandı ki, meydan adeta nefesini tutmuştu. CHP Genel Başkanı Özgür Özel kürsüye çıkana kadar herkes bir an için düşündü: “Acaba bugün gerçekten bir şey olacak mı?”
Oldu da. Öyle bir oldu ki sarayın odalarında kahve içerken bile dudaklar titredi… Tabii, saray dediğimiz o yer hâlâ seyretti. Çünkü onlar hep seyreder; millet aç, saray seyrediyor, hatırlatayım.
Özel’in ilk cümlesi meydanı çiviledi:
“Millet aç, saray seyrediyor!”
İşte bu sadece bir slogan değil.
Bu ülkede market rafındaki domatesin fiyatına bakarken başını tutan, elektrik faturasında kalp çarpıntısı yaşayan, emekli torununa çikolata alamayan milyonların sesi.
Ve tabii, sarayın masasında her şey yolunda. Domates mi pahalı, elektrik mi uçuyor, emekli mi aç? Onların umurunda değil.
Seyrediyorlar.
Zonguldak’ın emeği, sarayın hikâyesi
Zonguldak öyle sıradan bir şehir değil.
Kömürüyle tarih yazmış, alın teriyle ülkeye ışık tutmuş bir şehir.
Ama yıllardır yatırım yok, ilgi yok, çözüm yok.
Meydanın ortasında Özel bunu haykırdı:
“Zonguldak’ın emeğini yok sayanlar, bu kentin vicdanından kaçamaz!”
Hakikaten, kaçamazlar.
Çünkü bu şehir konuşmayı biliyor, susturulmayı reddediyor.
Ve bugün o susturulan ses Özel’in ağzından çıktı.
Gençler bavullarını topluyor, saray hâlâ masal anlatıyor
Genç işsizliği bir felaket…
Özel söyledi:
“Gençlerin umudunu çaldınız!”
Ve doğru söylüyor.
Buradaki genç sabah kalkıp bakıyor: iş yok, gelecek yok, umut yok…
Ne yapsın? Bavulunu kapatıp gidiyor.
Ama saray hâlâ pembe masallar anlatıyor: “Her şey yolunda, ekonomi tıkırında…”
Gerçekleri duymuyorlar. Duymak istemiyorlar.
Millet hayatta kalmak için mücadele ediyor, saray popüler bir tiyatro izler gibi izliyor.
Emekli… O büyük sessiz çığlık
Özel meydanda dedi ki:
“Emekliyi kaderine terk ettiniz!”
Doğru.
Emekli pazar torbasını yarım dolduruyor, faturalarını ödeyemiyor, gece yatağa girmeden önce hesap yapıyor.
Ama saray?
Saray hâlâ sofralarını şatafatla donatıyor, gala üstüne gala planlıyor.
Korku duvarı yıkıldı, sabır duvarı çatladı
Meydan bugün “artık yeter!” dedi.
Korku duvarı değil, sabır duvarı yıkıldı.
İnsanlar sustu diye iktidar sandı ki her şey yolunda.
Hayır. Millet sustu; çünkü sabır taşıyordu. Dün o taş çatladı.
Ve Özel bunu yüksek sesle haykırdı:
“Bu düzen değişecek!”
Saray hâlâ seyrediyor, hâlâ “durum kontrol altında” havasında, hâlâ gülümsemeye çalışıyor… Halbuki meydan ortada, gerçek gözler önünde. Millet aç. Saray seyrediyor.
Sonuç?
Zonguldak bugün sadece bir miting görmedi.
O, yıllardır üstü örtülen gerçekleri bir anda açığa çıkaran bir tokattı.
Ve Özel’in sözüyle:
“Bu ülke değişecek!”
Beni izleyenler not etsin: Bu değişimin ilk kıvılcımı Zonguldak’tan yükseldi.
Ve saray hâlâ seyrediyor… Ama artık izlemekle yetinemeyecekler. Çünkü millet hem aç hem kararlı.
Ve iktidar, bunun farkına varana kadar Zonguldak’ın sesi daha da yükselmeye devam edecek.
Kalın Sağlıcakla