Ekinist Dergisi

Ekin mecrası oluşturma çabasına başladığımız ilk sayımızla ilgili, okur kitlemizin olumlu/olumsuz geribildirimleriyle kendimize dışarıdan bakma fırsatı bulduk. Gelen yazılar, grafik tasarım, basım, yayım, hukuki dayanaklar, finansal özyetim gibi bir derginin karşılaşabileceği tüm zorluklarla karşılaştık. Önümüze çıkan engellerin yol ayrımında masamızı kurup toplantılar yaptık eğlence zamanımızdan yaptığımız yatırımla. Bir derginin yazarına sağlayabileceği pazarlıksız özgürlük ortamını kurmak ve bu ortamı, yazarın –kendini özgür hissetse bile- ‘daha özgür’ olabilmesi için ‘nasıl geliştiririm?’in kaygısını misyon edindik.

Dil oluşturma sürecine başladığımız ilk sayıda şanslıydık ki güçlü okuyucular edindik. Üretileni değerlendirme konusunda aldığımız acımasız eleştirilerle, edindiğimiz misyonu bir fanatizme döndürme yanlışına sokmadan yol haritamızı çizmeye çalıştık.

İç yönetimde herhangi bir kuruma manen veyamaddeten bağlı olmadan ikinci sayımıza uzanabildik. Tercihlerden ziyade ‘doğrularımızı’ anlatıp sosyal medyanın ‘haber alma özgürlüğü’ne doğru, onu sonsuza götürecek olan dokunuşu yaptık e dergimize. Sözcüklerimizi iletebildiğimiz kadar uzağa fırlatabilmek için. Ne hoş tesadüftür ki; özgür ortamdan bahsederken e-dergimizin yayın portalı ‘scribd’in anayasa mahkeme kararıyla engellenmesiyle karşılaştık önce. En dikkat ettiğimiz konu yazı etiğiyken, sosyal medyayı nasıl sansürlerim diye maaş alanları meselenin içine buyur etmiş olduk. Dünyanın en yaygın kullanılan e-kitap/dergi hostingi, hükümet politikaları gereği telifi ve tüm emeği bize ait olan dergimizin paylaşımını ne yazık ki yasaklamıştı.

Bugün en küçük bir devlet kurumunda bile, siyasi anlamda özgür olmak zor zanaat. Özünde; üretme çabasında, kendi üslubunu oluşturmanın savaş meydanını kurmuş bir kültür-sanat dergisi olan Ekinist’in ilk sayısında kapak konusu ‘gezi olayları’ olduğundan derginin içini açma konusunda tereddütte kalanları görünce, şöyle bir yutkunmadan edemiyor insan. Fark ediyoruz ki hepimiz farklı konularda da olsa, zihinlerde kabullenilmişlik ve öğrenilmiş çaresizlikleri zayıf noktalarımız için savunma mekanizması olarak kullanmaktan geridurmuyoruz. İnsana özdeşleşmiş bu süreçte önyargıları yok etmek için Ekinist Dergi vargücüyle yükleniyor kalıpların duvarlarına.

‘Ben bilirim’ yerine en ilerici fikirlerin bile zamanla eskiyebileceğinin bilincinde ve yepyeni bir sayı ile ikinci kez ‘merhaba’ diyoruz. İlk sayının baskısı bir hafta içinde tükenince, bizleri azarlamaktan çekinmeyen destekçilerimize teşekkür mahiyetinde ve talep doğrultusunda ikinci sayıda baskımızı üç kat arttırıyoruz. Ve ilk sayıdan farklı olarak siyah beyaz baskıya geçiyoruz, Zonguldak’ın yer altında kömür karasına bulaşmış hayatları, yer üstünde yaklaşankış aylarının işbirlikçisi kömür dumanının ve haftalar süren kapalı havaların şehre verdiği siyah-beyaz kısa metraj efektine atıf olsun istedik. Madenin ve madencinin gri tonlarındaki hayatına Ekinist dergi yazarları, yönetimi, destekçileri ve tüm okurları adına selam olsun!