Artık süslü cümleleri, yuvarlak açıklamaları, “çalışıyoruz” masallarını bir kenara bırakalım.
Gökçebey’in kaybedecek bir yılı bile kalmadı. 2026 kapıda ama ilçenin girişinde hâlâ köprü yok, ekonominin bel kemiği olacak Organize Sanayi ise kâğıt üstünde gezdiriliyor.
Soruyorum açık açık:
Gökçebey’i yönetenler bu ilçeye gerçekten hazır mı, yoksa Gökçebey yine oyalanmaya mı mahkûm?
KÖPRÜ: BU MU İLÇEYE GİRİŞ?
Bir ilçenin girişi onun kimliğidir.
Gökçebey’in girişi ise yıllardır geçici, yetersiz ve utanç verici bir manzara. Yeni köprü konuşuluyor, vaat ediliyor, dillendiriliyor… Ama ortada ne takvim var ne de bitmiş bir iş.
İnsan sormadan edemiyor:
Bu köprü ne zaman yapılacak?
Seçime mi, kazaya mı, yoksa bir felakete mi bırakıldı?
OSB: UMUT MU, OYALAMA MI?
Organize Sanayi Bölgesi denildi mi, iş gelir, aş gelir, gelecek gelir.
Ama Gökçebey’de OSB, yıllardır gelecek zaman kipinde konuşuluyor.
Gençler göç ediyor, esnaf kepenk indiriyor, ilçe yaşlanıyor…
Ama OSB hâlâ “kurulacak”, “planlanıyor”, “gündemde”.
Yetmez!
Gökçebey’in tabela OSB’ye değil, üreten OSB’ye ihtiyacı var.
HALK SÖZ DEĞİL, HESAP İSTİYOR
Bu ilçe artık sabırlı değil.
Bu halk artık alkışlamak istemiyor, sonuç görmek istiyor.
Kimse kusura bakmasın;
– Yapılmayan köprü, ihmaldir.
– Geciken OSB, vebaldir.
– Susturulan sorular, ayıptır.
2026 geliyor.
Takvim ilerliyor.
Ama Gökçebey yerinde sayıyor.
SON SÖZ
Bu köşe yazısı bir tehdit değil, bir uyarıdır.
Bu sözler muhalefet değil, memleket refleksidir.
Gökçebey artık şunu söylüyor:
“Ya icraat ya istifa!”
Çünkü bu ilçe,
beklemeyi değil,
yaşamayı hak ediyor.
Sağlıcakla kalın
