maddi varlığımla varım diyorsan
var çemberinde oyalan hür insan
horoz olup ötüp durma tepede
hep cebine doldurma at sepete
ben yürürüm yane yane der Yunus
Yunus yolumdur dersen azıcık sus
yağmur yağar damla düşer üstüme
ah bugün güneş bize küstü mü ne
nerde ıhlamur kokulu papatyam
başımda mı sekiz köşeli şapkam
bahçemde güler güller deste deste
cennet düşü de gördüm bu kafeste
titretmiyor yüreğimi her türkü
yapmacık geliyor söyleyen çünkü
her zeybek oynayan zeybek olmuyor
her semazen de mevlana olmuyor
öncü sen ben diyorsa yürüyüşte
toplumculuk arama sen bu işte
köprüsüz kanalsız gönüllere gir
kapılara vur zilleri çal bir bir
herkes bir yerlere koşuyor belli
vay cep kimin cebi el kimin eli
maddi varlığımla varım diyorsan
var çemberinde oyalan hür insan
