Yaşam boyu eğitimdir bizim anlayışımız. Okulla, sınıfla, emeklilikle bitmez bu iş. 

      Eğitimin yüz akı KÖY ENSTİTÜSÜ havasını soluduk. ÖĞRETMEN OKULU meyveleriyiz. Okullarımız yok, ama biz yaşıyoruz.

     Nerede miyiz?

     Anlatayım.

     70'lerin başıydı. Kastamonu Göl İlköğretmen Okulu öğrencisiydim. Okulumuzda eğitici etkinlikler çoktu. Tarım, el işleri, beden eğitimi, müzik, resim, edebiyat, tiyatro... besliyordu vücudumuzu, ruhumuzu. 

     Yaşayarak gidiyorduk aydınlığa, umuda. Yurt ve insan sevgisi içerikli şarkılarımız, türkülerimiz vardı. Bilgi dolup bilgi boşalacaktık emekle.

     Öğretmenimiz Mustafa Yılmaz'ın önderliğinde MAVİ YILDIRIM adlı oyunu hazırlayıp sergilemiştik Göl'de, Kastamonu'da. Mavi Yıldırım ulusal kurtuluş dalgasına taşıyordu genç yüreklerimizi.

     Eee!

     E'si!.. Yatılı erkek okuluyduk. Kız oyuncular Kastamonu Kız İlköğretmen Okulundan transfer edilmişti. Okullar arasında geldik gittik. O ara karma eğitim gerçeğini de fark ettik. Kız, erkek birbirimizi tamamlamalıydık.

     Çok güzel bir oyun ortaya çıkmıştı. Atatürk heyecanı yaşadık, yaşattık o günlerde. Havalara da girmiştik ha!

     Eee!

     E'si!.. Oyunun kız oyuncularından birini 50 yıl sonra, Zonguldak'ta buldum. O, Zonguldak ADD  Başkanı Zeynep Yüksel Ünal'dı. Oyun günlerinden belliydi onun yaşama kolay kolay pes etmeyeceği, öncü kadın olacağı.

     Söyleştik, o günleri andık. Köylü rolümü küçümsemedi. "Köylü milletin efendisidir." dedi, şakalaşarak karşıladı beni. Mavi Yıldırım'ın baş oyuncusu Satı Güngör'le cep telefonu bağlantısı kuruverdim onlara. 50 yıl öncesini yaşadık böylece.

      Bugün 9 EYLÜL. Çok anlamlı bir güne denk geldi buluşmamız. Ben öğretmenliğe de 9 eylülde başlamıştım.

     Çok sevindim. İçimizdeki ateş hiç sönmemiş. Yurt sevgisi, Mustafa Kemal Atatürk yolunun ışığında yürümek -her şeye karşın- gelecek güzel günlere inanmak sökülmemiş beynimizden, yüreğimizden. Kök sağlam hâlâ.

     Son iki kitabımı (ÖĞRETMEN BAKIŞI-AZ ÇORBA AZ PİLAV ÜSTÜ AZ KURU) götürdüm arkadaşıma. Oğlu fotoğraflarımızı çekti. O renkli fotoğrafları Mavi Yıldırım'ın siyah beyazlarıyla harmanladım. Çok güzel bir karışım çıktı ortaya yaşamımız gibi.

     Dedim ya, eğitim yaşam boyudur. Biz yaşıyoruz hâlâ. Kökümüzü taşıyoruz yeni çağa. Birikimlerimiz, deneyimlerimiz hediye olsun gençliğimize.

     Öğretmen, kaynaşmalı dünle, bugünle, yarınla, çağdaş akışta.

     Eğitim çıkmazlarında bakılsın isteriz altın geçmişe.

     Öğretmen Okulu arkadaşlığı örnek olsun kardeşlerime.