Yatmadan önce karnımda şişlik vardı. Yattım. Uzun süre uyuyamadım. Dönüp durdum.
Haberlerle kalmamıştım şişik karınlı ben. Tartışma programına da takılmıştım öylesine.
Bu gece çok dönüştüm yatakta. Yan yattım olmadı. Karnımın üstüne yattım olmadı. Gaz, gaz, gaz...
Ha, gözlerimi yummadan önce İran gazından söz ediliyordu.
Sonunda uyumuşum. Uyurken bir şey düşündüm mü, bilmiyorum. Gecenin tam ortasında yine gazla uyandım. Karnımın ağrısıyla uyandım, ama aklımda bir soru sallanıyordu:
"Kur korumalıdan memnun halkımız,
faizin, koruyucu doların yükselmesine mi, düşmesine mi dua ediyor?"
Saat dördü yirmi iki geçiyor. Şeytan boş durmuyor. Yatmalıyım.
Dalıp uyursam bu yazıyı burada bırakacağım. Gaz beni bırakmazsa salona kaçıp kaçıp yazmayı sürdüreceğim.
Benim için dua edin de uyuyayım. Yoksa uzun uzun yazılar okursunuz. Hem de bilimsel milimsel falan filan...
Anlarsınız yazıdan benim uyuyup uyuyamadığımı.
Ha, bu ara, kur korumalıda param olup olmadığını düşünmemişsinizdir herhalde!
Neyse, iyi gazlar! Aman, yanlış söyledim! Uyuyamazsam yazıyı uzatırım. Uyursam bu yazı böyle biter.
Uyanınca benim için de dua edin. Gazdan kurtulayım.
Yatıyorum. Haydi hayırlısı. Noktalamaya moktalamaya, gereksiz tekrarlamaya kafa yormayın!
Cump!
Olmadı. Yine salondayım.
Dönüştürdüm. Dalamadım. Şeytan çevremde...
Faiz, dolar, gaz, düşmek, yükselmek, artmak, eksilmek... beynimde köpüren. Yeni sözcük düştü, uykuya kaçsam da, beynime: enflasyon. Soru burgaçlandı yine gecenin beşinde:
"Emekli Müslüman Türk halkı enflasyon düşsün diye mi, yoksa çıksın diye mi, dua eder?"
Maaşı, düşse azalacak, çıksa çoğalacak.
Merak işte! Merak değil, şeytan de sen!
Emekliyim. Ocakta, enflasyon yüksek çıksın istemiştim maaşlar hesaplanırken. Şimdi üzülüyorum yanlış şeye dua ettim diye. Yanlışlarım uyutmuyor beni. Acaba bu gaz sıkıntısında gaz dolu olmam da ondan mı?
Nereye, neye dua edeceğimizi şaşırdık. Nursaçan Hocalık olduk be!
Hemen yatayım.
Cump!
Not: Her zamanki gibi, akıllı uslu kalktım. Nursaçan Hoca'dan duaya yetiştim.
